Integrowana ochrona ogórka…
… była tematem wykładu Pawła Rudzkiego z firmy Koppert Polska. Zwrócił uwagę, że ochrona biologiczna, stanowiąca element ochrony integrowanej (obowiązującej w UE od 2014 r.) jest podstawową metodą w uprawach szklarniowych. Rozwiązania biologiczne są stosowane na całym świecie, a ich firma, będąca liderem na tym rynku, jest obecna w ponad 90 krajach.
Podstawą ochrony biologicznej jest monitoring i sygnalizacja, w szklarniach powszechny jest już widok żółtych tablic i taśm lepowych do lustrowania, a także do wyłapywania większości szkodników, warto owinąć nimi także podstawy słupów w szklarni, w pobliżu gruntu – pozwala to wyłapać samice przędziorków wychodzące po zimowaniu z gleby. Niebieskie tablice lepowe przeznaczone są natomiast głównie do wyłapywania wciornastków.
Od początku uprawy warto zapobiegać pojawianiu się w uprawach ziemiórek i często występujących równocześnie brzegówek, gdyż mogą nie tyko uszkadzać korzenie (larwy), ale także roznosić zarodniki chorób odglebowych. Przeciwko tym szkodnikom zalecane są preparaty zawierające entomopatogeniczne nicienie – Steinernema feltiae. Zwalczają one m.in. larwy wspomnianych muchówek, ale także larwy wciornastków.
Innym zagadnieniem poruszanym przez Pawła Rudzkiego była ochrona systemu korzeniowego roślin ogórka przez wprowadzanie do podłoża grzybów Trichoderma harzianum T-22, który zabezpiecza przed rozwojem grzybów patogenicznych.
Specjalista omówił także strategię integrowanej ochrony przed przędziorkami z uwzględnieniem okresów, kiedy można można racjonalnie stosować zabiegi chemiczne. Z rozwiązań biologicznych, zalecanych od początku uprawy, polecał dobroczynka kalifornijskiego (Neoseiulus californicus) w saszetkach i na następnym etapie, gdy okaże się to potrzebne, dobroczynka szklarniowego (Phytoseiulus persimilis).
Jak uprawiać ogórki – prowadzenie roślin
O najczęściej spotykanych sposobach prowadzenia roślin ogórków w uprawach szklarniowych mówił Bernard Zioło z firmy Enza Zaden. W uprawie z opuszczaniem, w której usuwa się wszystkie pędy boczne, uzyskuje się owoce wysokiej, stabilnej jakości, wyrównane, plonowanie jest równomierne. Wadą tej metody jest natomiast wyższa pracochłonność niż w uprawie na parasol i wyższe koszty robocizny, a przy najwcześniejszych terminach niższy plon wczesny. Metoda ta jest zalecana dla ogórków półdługich (typu midi), o dobrym wigorze, zwłaszcza dla tych, które tworzą jeden zawiązek w węźle i nie mają tendencji do zrzucania zawiązków.
Kolejną metodę prowadzenia roślin wykładowca określił jako sądecką. Początkowo rośliny prowadzi się na jeden pęd i kilka razy opuszcza się go. Później ogławia się rośliny u wyprowadza się w trzech najwyższych węzłach krótkie pędy boczne. Metoda ta sprawdza się w bardzo wczesnych nasadzeniach, u odmian utrzymujących wysoką jakość owoców na pędach bocznych.
Przy prowadzeniu roślin ogórka na przewodnik, po dorośnięciu do drutu nie ogławia się go lecz przewiesza się go i nadal rośnie on w dół. Owoce zbiera się cały czas z pędu głównego i z pędów bocznych. Na prowadzenie roślin w tym systemie można się decydować w przypadku odmian o wyrównanej jakości owoców na pędzie głównym i na pędach bocznych. Rośliny przez cały czas jest plonują one na pędzie głównym i bocznych. W krótkich cyklach uprawy przewodnik można ogłowić po dorośnięciu do drutu.
Przy prowadzeniu roślin ogórków na parasol początkowo owoce zbiera się z pędu głównego i bocznych, ciętych za drugim liściem. Przewodnik ogławia się po dorośnięciu do drutu, później dwa najwyższe pędy boczne przewiesza się na dół i owoce zbiera się z tych pędów (bez wyprowadzania z nich dalszych odrostów).
Jak uprawiać ogórki bezglebowo?
Wiele informacji na ten temat przekazał Piotr Słomiany z firmy Grow Concept, oferującej podłoża kokosowe (maty i Grow Poty). Przedstawił zalety uprawy bezglebowej, w matach kokosowych marki Grow Concept, w porównaniu z tradycyjną uprawą w gruncie tuneli. Jest to przede wszystkim możliwość odizolowania roślin od patogenów glebowych, np. z rodzaju Fusarium, z tego względu nie ma potrzeby szczepienia ich na podkładkach. Ponadto przy zakładaniu i prowadzeniu uprawy bezglebowej mniejsze są nakłady pracy – nie ma konieczności prowadzeniu uprawek gleby ani odchwaszczania. Ze względu na dobre warunki powietrzno-wodne w matach o dużym udziale czipsów kokosowych oraz dzięki odizolowaniu od patogenów glebowych rośliny mają zdrowy system korzeniowy, są w dobrej kondycji, lepiej wykorzystują składniki podawane w pożywce, poza tym możliwe jest precyzyjne dostosowywanie pożywek do wymagań roślin, a to przekłada się na możliwość uzyskiwania wysokiego plonu o dobrej jakości, wyższy jest też plon wczesny.
Przy uprawie w matach kokosowych na tunel o typowej powierzchni (240 m2) przeznacza się przeważnie 120 mat i układa się je w 4 rzędach. Na każdej macie sadzi się 4 rośliny, co daje zagęszczenie 2 szt./m2. W innym systemie uprawy (uprawa w wyższych obiektach z opuszczaniem pędu) na tunel możemy przeznaczyć 240 mat i układa się je w 8 rzędach. Na każdej macie sadzi się po 3 rośliny, co daje zagęszczenie 3 szt./m2.
W bezglebowej uprawie ogórków w podłożu kokosowym ważne jest prowadzenie regularnych pomiarów parametrów przelewu – EC (powinno się mieścić w zakresie 3,5- 3,8 mS/cm), pH (6,1-6,3) oraz procentowego udziału przelewu w stosunku do podanej pożywki (różne zalecenia w różnych okresach uprawy). Na roślinę w cyklu nawadniającym podaje się 130 ml pożywki. Do kontroli nawadniania można też używać wagi startowej – po nocy nawadnianie rozpoczyna się, gdy masa maty z roślinami spadnie o 0,9-1,1 kg.
****
Przypominamy odcinek HortiWizji nt. uprawy ogórków Grummel z firmy Enza Zaden
